Analiza Umowy B2b

Nie ma jednego uniwersalnego wzoru umowy B2B, która będzie modelowo regulować sytuacje obu stron. W związku z tym każda umowa B2B w branży IT i gamedev wymaga odrębnej i kompleksowej weryfikacji. W analizowanych przeze mnie umowach B2B są jednak takie obszary, które niemal zawsze wymagają modyfikacji. Chodzi tu przede wszystkim o:

a) Postanowienia zwiększające ryzyko reklasyfikacji umowy B2B na umowę o pracę;
b) Zakaz konkurencji;
c) Odpowiedzialność i kary umowne.

• Reklasyfikacja umowy B2B

Współpraca w oparciu o umowę B2B istotnie różni się od pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę. Dotyczy to między innymi stopnia podporządkowania, któremu podlega programista na umowie B2B, jak również elastyczności w zakresie wyboru miejsca i czasu realizacji usług.
W związku z tymi różnicami, zawierana przez Ciebie umowa B2B powinna być tak skonstruowana, by niepotrzebnie nie zwiększać ryzyka jej reklasyfikacji na umowę o pracę.

• Zakaz konkurencji

Kluczowym obszarem, który wymaga przeanalizowania z Twojej perspektywy jest również zakaz konkurencji. Bardzo często zdarza się, że postanowienia dotyczące zakazu konkurencji stosowane w umowach B2B z programistami de facto ograniczają możliwość świadczenia usług na rzecz innych podmiotów bądź są na tyle nieprecyzyjne, że zakres zakazu jest niejasny dla programisty.
Analiza umowy pod kątem zakazu konkurencji powinna brać również pod uwagę kontekst biznesowy, w tym to, czy zlecającym ma być kontraktornia, software house czy inny klient.

• Analiza odpowiedzialność w umowie B2B

Zagadnieniem często ale niesłusznie pomijanym jest odpowiedzialność na gruncie umowy B2B. Z mojej praktyki wynika, że programiści skupiają się przede wszystkim na wysokości kar umownych za naruszenie zakazu konkurencji czy obowiązku zachowania poufności.
Równie istotne jest jednak odpowiednie uregulowanie ogólnych zasad odpowiedzialności programisty i zaadresowanie sytuacji, gdy w związku ze świadczonymi usługami dojdzie np. do wycieku danych czy rozwiązania umowy przez klienta końcowego. Dzięki temu nawet w takich okolicznościach programista może nie odpowiadać za określone zdarzenia a za pozostałe odpowiadać jedynie do wcześniej uzgodnionego poziomu.